Hoi allemaal

We zijn weer een paar dagen 'ondergedoken' geweest maar nu toch weer boven water. Sinds Hoi An is er toch weer het een en ander gebeurd, dus hoog tijd om jullie weer een beetje bij te praten. Zoals gezegd moesten we vroeg op om onze vlucht te halen, gelukkig had het hotelpersoneel op dit vroege tijdstip ( 5.45) toch zijn best gedaan een ontbijt te regelen, dus niet met lege buikjes op pad. Alles lijkt gesmeerd te verlopen vandaag, taxi op tijd, vlucht op tijd, taxi vliegveld zo geregeld naar busstation, en bus naar Can Tho in de mekongdelta van het zelfde laken een pak. De rit naar Can Tho duurt ongeveer 4 uur, we zitten in het Ford transit busje redelijk op elkaar gep(l)akt maar het is toch prima te doen. Het landschap verandert nu, we zien veel rivieren en er is o.a. veel rijstteelt er langs gelegen. De chauffeur wil ons wel voor 50.000 dong 'afzetten' voor het hotel wat we uit de lonely planet hebben geplukt maar als we in het stadje rijden zien we als een paar mensen uitstappen toevallig het bord van het betreffende hotel, dus wij er ook snel uit en niet helemaal mee tot het busstation. We hebben gekozen voor de 'best pick' uit de reisbijbel en het hotel valt zeker niet tegen. (http://www.kimtho.com/www/pages/index.php) Het is inmiddels een uur of drie dus we gaan direct dit stadje verkennen want zolang blijven we hier ook niet. Een machtige zijarm van de Mekongrivier loopt door de stad ter grote van Groningen, langs de rivier is een gezellige boulevard waar weer het een en ander te zien is. We sjouwen over de markt, dit blijft toch elke keer weer boeiend met name omdat het een leuke plek is om mensen te kijken. Na een lekker hapje ' italiaans' eten dit keer verdwijnen we weer vroeg op bed, morgen zes uur op, gaan naar de floating market oftewel drijvende markt.

Na een vroeg ontbijt gaan we met de taxi naar de plek waar de floating market is. Zoals jullie inmiddels wel weten zijn we alleen voor een tourtje als het echt niet anders kan dus we dachten 'dit regelen we zelf wel'. We zien de markt inderdaad 'drijven', deze markt bestaat uit tientallen bootjes met allerlei koopwaar mn groente en fruit, die van boot naar boot gaat. Maar helaas hoe komen we aan een bootje om er te komen, we hadden erop gerekend dat er wel velen klaar zouden liggen maar nee, niente. We lopen een stukje en dan spreekt een jongen ons aan of we ook naar de markt willen, 'ja graag'. We pangelen nog even over de prijs, hij regelt nog even een boot en dan kunnen we op weg. Het is een geweldig spektakel op het water, er wordt inderdaad vooral veel fruit en groente verkocht vanuit soms hele oude scheepjes. We kijken onze ogen uit en hebben er nu totaal geen spijt van als we de grotere toeristenschepen voorbij zien blazen. We lopen terug langs de oever en vragen bij een houtzagerij of we vanaf de kade nog even mogen kijken naar het spektakel, ‘no problem'. Zo zitten we heerlijk in het zonnetje een tijdje te kijken, Margriet krijgt zelfs een strandstoel, we zitten eerste rang. Opeens hoor ik gejuich en ga even kijken, Real Madrid-Barcelona is erop. De jongens van de zagerij hebben of geen werk og geen zin en zitten lekker te kijken, ik kijk de tweede helft mee. Op de bank wordt ruimte gemaakt, sigaretje, nee bedankt, kopje koffie? Zo zit ik dus lekker deze wedstrijd te kijken en met de jongens te ouwehoeren zo kwaad als dat kan, terwijl Margriet de bootjes verder volgt. We hebben een paar heerlijke uren en dat was de rit al ruimschoots waard want we nemen weer taxi en bus richting Ho Chi Min City (HCMC). In de bus overleggen we wat we gaan doen, of een nacht in HCMC blijven en dan de volgende dag naar Mui Ne reizen of gelijk doorknallen, wat inhoudt een extra busrit van 5 uur maar wel een reisdag minder. Het besluit is snel genomen het wordt 'doorknallen'. HCMC is zo groot ( 11 milj. Inw) dat er meerder busstations zijn, voor de bus naar Mui Ne moeten we dus eerst van de ene kant naar de andere kant van de stad. Op het mega grote busstation vinden we al snel een kantoortje voor bustickets maar helaas pindkaas geen plaats meer vandaag. Bij het volgende kantoortje is de vraag 'wanneer' nee vandaag en morgen niet, het is independance weekend vanaf morgen 'iedereen wil weg'. Tja en wat nu zeggen we tegen elkaar, we waren niet op de hoogte van 'deze' feestdag alleen koninginnedag stond in onze agenda! We proberen het bij nog één kantoortje en hier krijgen we te horen 'maby' moeten maar even 15 minuten wachten. Ik kijk af en toe naar de meiden achter het loket, of ze ons niet vergeten, glimlach af en toe terug maar het wachten wordt beloond we krijgen de laatste 2 tickets voor de bus van 15.30, zucht. Het blijkt dat iedereen zin heeft in deze rit van 5 uur en dan met name de chauffeur! HCMC is een gekkenhuis, we hebben inmiddels al veel aziatische steden gezien maar wat hier allemaal gebeurt kan je met geen laptop beschrijven. Een eindeloze stroom mieren op scooters door elkaar heen, daartussen manouvreren auto's, bussen, fietsers,wandelaars,honden,kippen en wat je nog meer kan bedenken, het asfalt is tenslotte van iedereen! De bus haalt links en rechts in, jaagt scooters met berijder en al de boom in kortom we vervelen ons geen moment. Soms wordt het even spannend als we de lichten van een tegenligger bij een inhaalmanouvre wel heel dicht bij zien komen op deze twee-baans weg, mensen met een minder sterke maag kunnen beter even een paar uur slapen. Het is inmiddels tegen negen uur als we het stadje Phan Thiet, 20 km van Mui Ne bereiken. Margriet en ik hebben besloten niet meer verder te gaan want het is nu donker, we kijken in de bus alvast uit naar een hotel. We rijden langs een aantal hotels, en van één onthouden we de naam zodat we die naam zo kunnen opgeven aan de taxichauffeur, scheelt weer gezeur bij het busstation. Het wordt het goedkoopste ritje van deze vakantie, 0,35 cent, het hotel ligt 500 meter van het busstation. Prima kamer voor 100.000 Dong, en dan nu eten. Het wordt geen hoogstaand maaltje dit keer maar een vette hap bij een zus of broer van de Mac, de vettigheid wordt weggespoeld met een heerlijk koud Tiger biertje terwijl de Vietnamese broer van Wolter Kroes een optreden geeft. Redelijk uitgeput belanden we in ons bed, tenminste Didier, Margriet gaat met de slaapspullen onder de airco liggen, het is warm, heel warm zeg maar gerust heet in de kamer.

We nemen een taxi naar Mui Ne waar we al via de lonely planet iets hebben gevonden voor een paar dagen aan het strand. Maar helaas het is een feestweekend en heel veel zit vol deze dagen zo ook dit prachtig kleine resort. We nemen er wel nog een ontbijt en gaan dan verder zoeken. Na één keer helaas vol en één chagerijnige uitbaatster die wel een aftands kamertje vrij heeft komen we juist op tijd bij een resort waar net een annulering is geweest.We gaan even kijken en het ziet er prima uit, wel geen seaview maar streetview, niet zeuren. Er komt wel 20% bij de kamerprijs op, een soort feestdagentoeslag, prima 'roepen we'. (http://www.tiendatresort.com.vn/). De rest van de dag, en die is nog lang wordt gevuld met luieren en zonnen, zwemmen, eten en wat drinken. En dat is precies wat we de komende dagen gaan doen. We gaan ons dus pas weer melden als we in HCMC zijn.

Fijne Koninginnedag allemaal

Groetjes ons.