Lieve allemaal

Halverwege de nacht klaar wakker allebei, zien het half 3 worden en half 4, uitendelijk toch in slaap gevallen en als onze wekker 8 uur gaat nog half in coma. Ons kamertje is vrij basic 2 pers. bed en een kastje, wassen en andere zaken in de gemeenschappelijke badderruimte en wc. Het ontbijt houdt niet over maar het legt in ieder geval een bodempje, het hostel zelf is echter super gezellig en dat is tenslotte het belangrijkste. Gisteren al een metrostation gezien dus op weg naar de Hemelse Tempel, even inspiratie opdoen. Het metronet in Beijing is vrij uitgebreid er zijn een stuk of 8 lijnen die een zeer groot gebied verzorgen. Joe heeft ons gisteren uitgelegd hoe het systeem met de kaartjes werkt dus peace of cake, kopen 2 kaartjes voor 0,20 per stuk, ja het openbaar vervoer kan wel goedkoop minister huppeldepup en op weg. De hemelse tempel of de tempel van de hemelse vrede ligt in een park en daar is net op deze ochtend de aflevering van 'China in beweging' begonnen, Karl Noten is hier ook niet van de partij. Overal zijn groepjes aan het Tai Chi'en, stijldansen, badmintonnen, diabolo'en, ook is de denksport vertegenwoordigd in de vorm van breien, kaarten en mahjong. Margriet en ik kijken onze ogen uit naar dit sociale gebeuren en bedenken dat wijzelf vaak niet verder gekomen zijn als voetbal in het park en badminton op de camping. Je kan zie dat China lange tijd een sociaal bolwerk is geweest. Oh ja de tempel waarvoor we kwamen is prachtig, net voor de olympische spelen gerestaureerd maar voor meer info moeten jullie maar even googlen het gaat te ver om een beschrijving te geven. Wat zeker leuk is is de fluistermuur, een ronde muur die geluid over een afstand verplaatst zodat je het een stuk verder nog zou moeten kunnen horen als iemand wat 'fluistert'. De vele chinezen die niet fluisteren maar schreeuwen doen het effekt te niet, wij kunnen alleen maar lachen als we het gade slaan.

De volgende etappe is de Panjiayuan weekend markt, een waterlooplein in Beijing. We nemen dit keer een taxi want er komt geen metro in de buurt en er rijden er genoeg. Taxi's rijden normaal met meter maar bij de touristische plekken gaan ze accuut kapot die dingen, aardstraling waarschijnlijk, de prijs weten ze wel is ongeveer het drievoudige wat het met de meter moet zijn. Wij lopen dan een stukje verder van de drukte weg en houden er dan eentje aan. Volgende probleem onze woordenschat blijft beperkt tot ni hao die van de chauffeur tot schouder ophalen. We hebben ook een kaartje bij ons met een aantal bekende plekken in het chinees dat werkt dit keer gelukkig.

De markt is inderdaad een vlooienmarkt alleen wat grootser als Eelde en ook wat meer variatie. Naast allerlei prullaria valt het erfgoed van Mao op, zo zijn er de bekende rode boekjes, petten en beeldjes. Daarnaast mocht je net zoals wij een enorme liefhebber zijn van huisdieren dan kun je hier je slag slaan zo zien we diverse opgezetten honden en andere knuffelbeesten. We lopen nog een tijdje rond en omdat het zonnetje inmiddels lekker is gaan schijnen duiken we een terrasje op voor een beetje italiaanse caffeine. We zitten nu heerlijk in het zonnetje terwijl toen wij gisteren aankwamen het één grote stofwolk was boven de stad. Er werd woestijnzand vanuit de Goby woestijn deze kant op geblazen. We houden het voor gezien en gaan op pad naar de silk market. De Pekingse Beijenkorf met al zijn bekende merken maar van dubieuze afkomst. Het gebouw is 6 verdiepingen hoog en er zijn even zovele verschillende afdelingen. We beginnen op de afdeling heren- en damesmode, het zijn allemaal kleine stalletjes en we zien al vrij snel leuke jassen hangen. We worden door de jonge dames die hier voornamelijk werken gast vrij onthaald, kortom gewoon de zaak in getrokken. We zien een leuk jasje voor Didier dus het bieden kan beginnen. Van te voren op internet gelezen dat de vraagprijs vrij hoog is dus laag beginnen is het motto.

Margriet vindt het onderhandelen helemaal niks en ik vindt het geweldig om een beetje te ouwe hoeren dus dit past mij wel, terwijl Margriet vaak blauw ligt van het lachen om dit amateurtoneel. De vraagprijs is vaak 10 of meer keer de te betalen prijs dus ik zeg gelijk dat ik er hoofdpijn van krijg en doe een tegenbod waarvan ik zeg dat zij daar ook een headache van kunnen krijgen. Er wordt veel gepraat, gelachen en bijna gehuild dus je bent wel even zoet. Uiteindelijk kom je soms een koop overeen, soms loop je weg in de onderhandelingen en blijf je weg, een andere keer schreeuwen ze je toe dat het door moet gaan voor die prijs. We vermaken ons prima gedurende een paar uur. Bepakt en bezakt komen we terug in het hostel en komen we bij van alle indrukken en inspanningen die we vandaag hebben ondergaan. Morgen weer een dag

Groetjes ons.