Ni Hao

Na een voorspoedige maar lange reis zitten we nu in het Red Lantern House in Beijing. Vrijdag ochtend nog even geknuffeld met de meiden en op pad. Dusseldorf is nog redelijk dichtbij en zonder files ben je er zo. De luchthaven is inmiddels redelijk bekend gebied dus auto wegzetten en omdat we ruim op tijd zijn even nog een lekkere cappucino bij de starbucks. Het personeel van het vliegveld is zeker net op cursus geweest want men is uitermate vriendelijk, volgende week zijn ze het waarschijnlijk weer vergeten. De vlucht naar Dubai wordt gevuld met Beyonce, Andre Hazes en Russel Crowe in concert, ipod en film. Ongeveer 6 uur later landen we in Dubai waar het inmiddels donker is, we moeten hier 4 uur wachten op onze volgende vlucht. De stopover tijd is dusdanig lang dat Emirates ons een gratis maaltijd aanbied als toetje trakteren we ons zelf op een Haagen Dasz ijsje, heerlijk. Net als we echt beginnen in te kakken gaat de gate open, we vliegen dit stuk met de nieuwe Airbus A380, een dubbeldeks vliegtuig waar heel veel chinezen in kunnen en een paar touristen. We nemen allebei een slaapbonbon en liggen voor de maaltijd komt allebei te ronken op onze prima plekjes. Een dik uur voor aankomst worden we slaapdronken wakker en kunnen we nog net even wat eten en drinken. Bij de douane merk je gelijk het nadeel van zo'n grote kist, te weinig beambtes en teveel mensen. Zoals gebruikelijk sta je altijd in de verkeerde, we switchen een aantal keer en uiteindelijk zijn we er redelijk snel door, ook hier is het personeel waarschijnlijk op cursus geweest, ze zijn zo vriendelijk allemaal. Joe staat al met een bordje te wachten, gelukkig geen chinese spelling van onze naam dus we herkennen hem direct. Joe brengt ons in no time naar het hostel en spreekt zeer redelijk engels, hij legt ons het een en ander uit over de stad en zijn bewoners, later meer hierover. De red lantern ligt zoals eerder gemeld in een hutong een oude volkswijk, achter de 'grijze' buitenmuur gaat een gezellig chinees huis schuil, met een binnenplaats waar hoe kan het ook anders allemaal rode lampionnen hangen. Aan de buitenkant zijn allemaal kamers, wij hebben een kamer op de eerste verdieping. We zien ons bed maar we gaan heel dapper niet liggen ook al zijn we heeeeel moe. Het is nog maar 5 uur en als we nu gaan slapen liggen we vanacht wakker dus hup in de benen en wegwezen. Een taxi brengt ons zo naar de Kalverstraat van Beijing de Wanjufing. Een hapje eten gaat er wel in, in een foodcourt zien we een druk en gezellig tentje waar we ondanks de taalgrens een lekker maaltje regelen. Mes en vork kennen ze niet dus met twee stokje werken we het eten dusdanig snel naar binnen dat dit tempo wel zeer goed moet zijn voor de spijsvertering. In een zijstraatje van de Wanjufing is de nachtmarkt, hier wordt van alles gebakken engekookt wat volgens ons beweegt: schorpioen, zeepaardje, pens, iets wat volgens ons op hondepoot lijkt, vogelnestjes en daarnaast de gefrituurde vogeltjes etc etc. Gelukkig zitten onze buikjes vol! We storten nu echt in en gaan met een taxi terug naar het hostel, nou vooruit nog even een afzakkertje en dan slapen.

Wordt vervolgd

Margriet en Didier